Dit artikel waarnaar verwezen wordt in de laatste editie van de VBOV, vind ik zeer interessant en toont aan wat HypnoBirthing ook doet, namelijk partners meer betrekken bij de zwangerschap en geboorte.
Er wordt spijtig genoeg verwezen naar vaders. Eigenlijk spreken we uiteraard liever van partner!
De toenemende mate van betrokkenheid in de laatste drie decennia van vaders bij de bevalling en geboorte van hun kind heeft een positieve invloed op gezondheid en welbevinden van vaders, hun partner en kinderen. Moeders en vaders kunnen deze ingrijpende levensgebeurtenis verschillend ervaren. Bovendien kunnen de ervaringen van nieuwe vaders anders zijn dan die van vaders die al een kind hebben.
De onderzoekers streefden met deze systematische review van kwalitatieve onderzoeken naar dieper inzicht in de ervaringen en behoeften van nieuwe vaders tijdens de geboorte. Het onderzoeksteam vond in drie databases en via de sneeuwbalmethode 821 artikelen. Op basis van een systematische kwaliteitsbeoordeling includeerden ze voor een thematische synthese acht kwalitatieve artikelen en de kwalitatieve data uit een mixed-methods studie.
De synthese beschrijft de ervaringen van 271 nieuwe vaders uit zeven landen: Canada, Engeland, Nieuw-Zeeland, Nepal, Singapore, Zweden, en Thailand. Vijf thema’s komen naar voren: het onbekende, veel verschillende gevoelens, interactie met zorgverleners, deel uitmaken van ouderpaar, ontmoeting en hechting met de baby.
Naast andere gevoelens ervaren vaders een gebrek aan kennis en de behoefte om beter voorbereid te zijn op de bevalling. Nieuwe vaders willen meer betrokken zijn en hebben begeleiding, informatie en eerlijke antwoorden nodig om hen te helpen een ondersteunende rol te vervullen.
Vaders negeren hun eigen behoeften om zich op de behoeften van de moeder te concentreren. De eerste ontmoeting met de baby maakt dat ze hun aandacht verleggen van de moeder naar het kind, en vaders hebben tijd en privacy nodig voor dit speciale moment.
De conclusie is dat om de ondersteuning en zorg op nieuwe vaders af te stemmen zorgverleners zich bewust moeten zijn van hun professionele gedrag op de ervaringen van nieuwe vaders en van hun behoeften.
De onderzoekers pleiten voor het opnemen van aandacht voor nieuwe vaders in richtlijnen voor zorg, vervolgonderzoek naar het integreren van de voorbereiding van nieuwe vaders in de prenatale zorg, en betere opleiding en training van zorgverleners op dit gebied.
Lees het originele artikel
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S026661382030293X